Ανακοίνωση του ΚΙ.ΧΡ.ΕΜ.Ε. προς τους εμπορικούς συλλόγους

ΚΙ.ΧΡ.Ε.Μ.Ε
Κίνηση Χριστιανών Εργαζομένων
και Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων                                             Αθήνα, 10 / 07 / 2014

Προς: 1) Εμπορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης
2) Εμπορικό Σύλλογο Αθηνών

Η «Κίνηση Χριστιανών Εργαζομένων και Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων» (ΚΙ.ΧΡ.Ε.Μ.Ε) συγχαίρει τους συλλόγους σας για την αντίστασή σας στην κατάργηση της Κυριακής, ως ημέρας «γιορτής και αργίας».
Ο συντονισμός όλων των συλλογικοτήτων που υπερασπίζονται το θεσμό της αργίας της Κυριακής, είναι αναγκαίος, ώστε ο σχετικός νόμος να καταργηθεί στην πράξη.
Η Κίνησή μας, κυκλοφορεί σχετικό φυλλάδιο, το οποίο και σας αποστέλλουμε.

Συναγωνιστικά,
ΚΙ.ΧΡ.Ε.Μ.Ε

Ανακοίνωση ΚΙ.ΧΡ.ΕΜ.Ε προς φορείς εμπορίου

ΚΙ.ΧΡ.Ε.Μ.Ε
Κίνηση Χριστιανών Εργαζομένων
και Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων                                                      Αθήνα, 10 / 07 / 2014

Προς: 1) Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου
2) Γενική Συνομοσπονδία Βιοτεχνών Ελλάδος
3)Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων

Η «Κίνηση Χριστιανών Εργαζομένων και Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων» (ΚΙ.ΧΡ.Ε.Μ.Ε) συγχαίρει την ενέργειά σας, να προσφύγετε στο Σ.τ.Ε. με αίτημα να εγκριθούν ασφαλιστικά μέτρα και προσωρινή αναστολή εφαρμογής της απόφασης που απελευθερώνει το άνοιγμα των καταστημάτων από αυτή και κάθε Κυριακή.
Με την ευκαιρία σάς στέλνουμε τις θέσεις της Κίνησής μας, όπως έχουν κυκλοφορήσει σε σχετικό φυλλάδιό μας.
Ταυτόχρονα τονίζουμε την ανάγκη συντονισμού όλων των συλλογικοτήτων που εναντιώνονται στην κατάργηση της Κυριακής, ως ημέρας «γιορτής και αργίας». Είναι στο χέρι της κοινωνίας, των εργαζομένων, εργοδοτών και καταναλωτών να καταργήσουν με τη στάση ζωής τους, τον απαράδεκτο νόμο 4177/13.

Συναγωνιστικά,
ΚΙ.ΧΡ.Ε.Μ.Ε

Η Κυριακή ως αργία στην ορθόδοξη παράδοση – Παρατηρήσεις

Από τον Φιλαλήθη Ελάχιστο

 

Βάσει της όλης πρακτικής και παράδοσης της Εκκλησίας, οπωσδήποτε η Κυριακή λογίζεται ως ημέρα «σχόλης». Ειδικότερα, για τους Χριστιανούς, είναι ημέρα, που κατά κανόνα μπορούν να εργαστούν, αλλά όχι βιοποριστικά, δηλαδή εργάζονται βασικά με σκοπό την «ευποιΐα». Είναι ημέρα όπου μπορούν να προσευχηθούν και να περάσουν κοντά στην αγάπη του Θεού.

Για το λόγο αυτό και ο Μέγας, κατά τους ιστορικούς, αλλά και άγιος για την Εκκλησία, αυτοκράτορας Κωνσταντίνος (272-337), μέσα στα άλλα μέτρα βελτίωσης της ζωής και της θέσης της γυναίκας, των παιδιών, των φτωχών, των φυλακισμένων κ.λπ., θέσπισε, όπως είναι γνωστό, την Κυριακή αργία.

Η Κυριακή, ως ημέρα αργίας (σχόλης) για τους Χριστιανούς, καθορίστηκε στο Κανονικό Δίκαιο της Εκκλησίας από την τοπική (όχι Οικουμενική) Σύνοδο της Λαοδικείας (357-368). Ο κανόνας αυτός ουσιαστικά φαίνεται γραμμένος με ένα τρόπο, ως συνήθως, επικαιρικό έχοντας κατά νου να προφυλαχθεί η Εκκλησία από τους «ιουδαϊστές», που προτιμούσαν το Σάββατο ως ημέρα σχόλης αντί της Κυριακής[1]. Η διατύπωση της τοπικής Συνόδου είναι μάλλον, θα μπορούσαμε να πούμε, όχι ιδιαίτερα εμφατική: «Τὴν Κυριακήν, εἴ γε δύναιντο, σχολάζειν ὡς Χριστιανοί». Περιέχει άλλωστε ευκτική έγκλιση.

Να πούμε ακόμη πως το Σάββατο σε ορισμένα σημαντικά, αν και ψευδεπίγραφα ή μεταγενέστερα, κείμενα των πρώτων αιώνων, όπως η «Διδαχή» και οι «Διαταγές των Αποστόλων», αναφέρεται επίσης ως ημέρα γιορτής μαζί με την Κυριακή, ημέρα της δημιουργίας και της Ανάστασης αντίστοιχα συγκεκριμένα. Αυτό μας θυμίζει οπωσδήποτε την σημερινή κατάσταση, όπου το Σάββατο δεν υπάρχει επισήμως και εκτός σπιτιού, στις υπηρεσίες εκάστου, εργασία για ορισμένες επαγγελματικές ομάδες, λ.χ. ορισμένες του δημόσιου τομέα.

Πιο εμφατικοί όμως γίνονται άλλοι Άγιοι της Εκκλησίας, όπως ο άγ. Κοσμάς ο Αιτωλός (+1779) στις διδαχές του. Στη λαϊκή, απλοϊκή γλώσσα που μιλούσε, έλεγε:
«…Εκείνο το κέρδος οπού γίνεται την Κυριακήν είναι αφωρισμένο και κατηραμένο, και βάνετε φωτιά και κατάρα εις το σπίτι σας και όχι ευλογίαν…»

Έχει σημασία αυτό το κατάρα και όχι ευλογίαν, διότι φυσικά η κατάρα είναι στην πραγματικότητα η (εξ υποκειμένου) έλλειψη ευλογίας. Ο Θεός δεν «καταριέται», όπως οι άνθρωποι, και εξ άλλου μιλάμε για ανθρώπους θεληματικά μέλη της Εκκλησίας. Αλλά η διατύπωση αυτή έχει τεράστια σημασία και δίνεται με ένα τρόπο απόλυτο και πολύ δυνατό υφολογικά.

Εξ άλλου, είναι γνωστή η ιστορία με την βίαιη θανάτωση του αγ. Κοσμά, που είχε ως αφορμή την αντίθεσή του στις ιουδαϊκές αγορές που λάμβαναν χώρα κατά τις Κυριακές. Ο Κουρτ-Πασάς, σύμφωνα με το συναξάρι, δωροδοκήθηκε από ανθρώπους ιουδαϊκής καταγωγής, συνέλαβε και κατόπιν θανάτωσε τον άγιο δι’απαγχονισμού γι’ αυτόν τον λόγο[2].

Επίσης, ο γνωστός σε όλους μας π. Παΐσιος είχε πει κάποτε βάσει κάποιας μαρτυρίας πως είναι σημαντικό να αργεί κανείς κατά τις Κυριακές και μεγάλες γιορτές. Η κατάργηση αυτών των αργιών κατά παράβαση της υποτιθέμενης χριστιανικής ιδιότητας του πιστού προκαλεί την εξ αγάπης παιδαγωγία του Θεού προς τον άνθρωπο που επανειλημμένως κάνει αυτό. Ειδικότερα, αυτός ο άνθρωπος ενδέχεται να ασθενήσει.

Βεβαίως, θα πει κανείς, αυτή είναι η θεολογική μεριά του ζητήματος, διότι υπάρχει και η αμιγώς πολιτική και κοινωνικοοικονομική. Στην Γαλλία, προς της κρίσης, λ.χ., υπήρχε θεσπισμένο το 35ωρο, μέτρο που αφενός μεν ελάττωνε και ελάφρυνε τις υποχρεωτικές ώρες εργασίας, και αφ’ετέρου καταπολεμούσε την ανεργία.

Παρόμοια θεώρηση για τη μείωση της εργασίας εμφανίζεται και στην εκκλησιαστική γραμματεία. Στα ασκητικά συγγράμματα αναφέρεται χαρακτηριστικά πως το εργόχειρο δεν είναι για τον «τέλειο». Επίσης η κατεύθυνση ενός πιστού ανθρώπου προς την τελειότητα την χριστιανική μπορεί να περνά, σύμφωνα και με τον όσ. Νείλο («Περί ακτημοσύνης»), μέσα από την ταυτόχρονη ολιγοδεΐα και την λιγότερη εν γένει εργασία. Δηλαδή, με άλλα λόγια, την κατά το δυνατόν μείωση των («τεχνητών») αναγκών και μείωση των «βιοτικών μεριμνών», κατά τον σχετικό λόγο του Χριστού. Μειώνοντας κανείς έτσι τον χρόνο που αφιερώνει ειδικά στον βιοπορισμό, μπορεί να τον διαθέσει για ουσιωδέστερες ασχολίες και εργασίες.

Αυτό θα μπορούσε κανείς να το σκεφτεί σαν μια κάποια ραχοκοκαλιά που λειτουργεί σαν πυξίδα μας ως κατ’ επίγνωση Χριστιανών πάνω στο ζήτημα αυτό. Βέβαια, το πρώτιστο που μετρά είναι το βίωμα.

Βάσει λοιπόν της χριστιανικής μας ιδιότητας, δηλαδή για λόγους που αφορούν εμάς τους ίδιους ως ανθρώπους που θέλουμε να ζήσουμε χριστιανικά, αλλά και βάσει της φιλανθρωπίας και της προάσπισης στοιχειωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών όλων των συνανθρώπων μας που πρέπει να έχουμε ως «έκδικοι των αδικουμένων», είμαστε εναντίον της κατάργησης της αργίας της Κυριακής και την λειτουργία των καταστημάτων κατ’ αυτήν.

 

[1] Αντίστοιχα, μπορούμε να σκεφτούμε και άλλα τέτοια παραδείγματα: λόγου χάρη, υπάρχει αλλού προτροπή εναντίον της νηστείας της Δευτέρας και της Πέμπτης, διότι ορισμένοι «υποκριτές» συνήθιζαν να νηστεύουν κατ’ αυτές τις ημέρες. Βέβαια σήμερα, όπως γνωρίζουμε, η Δευτέρα τηρείται ως ημέρα νηστείας κατά ένα ορισμένο μοναστηριακό τυπικό, ενώ ο άγ. Νικοδημος Αγιορείτης το στηρίζει αυτό με το επιχείρημα πως εφόσον και οι Φαρισαίοι (=ζηλωτές Ιουδαίοι) νήστευαν δύο μέρες την εβδομάδα, εμείς, ως Χριστιανοί, μετά Χριστόν πλέον, πρέπει να κάνουμε κάτι παραπάνω.

[2] Μάλλον ο Καρλ Μαρξ, γερμανοεβραϊκής καταγωγής ο ίδιος, δεν επηρεάστηκε από τα γεγονότα αυτά και έγραψε τα σχετικά περί λατρείας του χρήματος ως πραγματικού θεού των Εβραίων στο νεανικό του έργο «Το εβραϊκό ζήτημα». Πάντως, φαίνονται συμβατά και οπωσδήποτε μιλούμε για γεγονότα.

Τα παρεπόμενα μίας εργάσιμης Κυριακής

 

 

Κάθε Κυριακή, που τα καταστήματα παραμένουν ανοιχτά, παρακολουθούμε τα ρεπορτάζ των μεγάλων καναλιών που έχουν όλα, λίγο έως πολύ, το ίδιο περιεχόμενο. Στοχευμένες εικόνες καταναλωτών με σακούλες στα χέρια, το πλήθος που έχει κατακλύσει εμπορικούς δρόμους, όπως η Ερμού, και πανευτυχείς ιδιοκτήτες που λένε ότι έκαναν μεγάλο τζίρο.

Βέβαια, η προηγούμενη Κυριακή ήταν διαφορετική. Διαδηλώσεις σε αρκετές πόλεις, ένταση, και επεισόδια με τα ΜΑΤ.

Αυτή είναι η ανάπτυξη που επιθυμούμε; Θέλουμε να καταναλώνουμε με αστυνομική εποπτεία; Αδιαφορούμε για τα αιτήματα άλλων κοινωνικών ομάδων;

Αυτές οι σκηνές θα επαναληφθούν και αυτό το σαββατοκύριακο;

Δεν καταναλώνουμε την Κυριακή!

Δείτε επίσης:

 

Οι εικονες προέρχονται από :https://twitter.com/dromografos

http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/2014/04/blog-post_4313.html

Κυριακή των Βαΐων, στην Αθήνα, επίθεση μπάτσων σε διαδηλωτές

 

 

Του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά για την αξία της Κυριακής: Με αφορμή την Κυριακή του Θωμά

 

Θ’ αντιληφθής καλύτερα την υπεροχή της Κυριακής απέναντι στις άλλες εορτάσιμες ημέρες και από το εξής. Κάθε άλλη εορτάσιμη ημέρα το έτος φέρει μόνο μια φορά, ενώ την Κυριακή μας την επαναφέρει και ο κάθε μήνας μόνος του τέσσερις φορές· έτσι αυτή με την τόσο συχνή επάνοδο μάς καθιστά όλο το έτος της αληθινής αφέσεως, έτος ευπρόσδεκτο από τον Κύριο. Γι’ αυτό και ο Κύριος διδάσκοντάς μας να την εορτάζωμε εμπράκτως με το πέρασμα κάθε εβδομάδος ημερών, εμφανίσθηκε πρώτα στους μαθητάς σε οικία, ενώ απουσίαζε ο Θωμάς, και παρουσίασε τον εαυτό του ζωντανόν, τους πρόσφερε την ειρήνη και με το εμφύσημα εχάρισε τη χάρι του θείου Πνεύματος· ενέβαλε σ’ αυτούς θεία δύναμι να δένουν και να λύουν τις αμαρτίες και τους κατέστησε συμμετόχους της ουράνιας κυριαρχίας, λέγοντάς τους, «λάβετε άγιο Πνεύμα, αν συγχωρήσετε τις αμαρτίες κάποιων, τους συγχωρούνται, αν τις κρατήτε, κρατούνται».
Αυτήν λοιπόν τη δύναμι και χάρι παρέσχε ο Κύριος, εμφανισθείς κατά την ιδία την ημέρα της αναστάσεώς του, που πάντως ήταν Κυριακή· έπειτα παραλείποντας τις ενδιάμεσες ημέρες της εβδομάδος, κατά την ογδόη, δηλαδή την Κυριακή που έχομε σήμερα, έρχεται πάλι στην ίδια οικία, για να εγκαινιάση την πανήγυρί του και οδηγήση τον διστακτικό Θωμά προς την πίστι· διότι κατά τον αγαπημένο ευαγγελιστή και μαθητή του Σωτήρος, «έπειτα από οκτώ ημέρες οι μαθηταί ήσαν πάλι μέσα και ανάμεσά τους ο Θωμάς· έρχεται ο Ιησούς, ενώ οι θύρες ήσαν κλειστές, εστάθηκε στη μέση τους και λέγει σ’ αυτούς, ειρήνη σ’ εσάς».
Βλέπετε ότι Κυριακή συνέβηκαν και η συνάθροισις των μαθητών του Χριστού και ο ερχομός του Κυρίου προς αυτούς; Διότι Κυριακή ήταν, όταν για πρώτη φορά ήλθε σε συνάθροισί τους, και μετά οκτώ ημέρες πάλι Κυριακή έρχεται σε σύναξί τους. Εκείνες τις συνάξεις εικονίζει διαρκώς η Εκκλησία του Χριστού με το να επιτελή κυρίως κατά Κυριακή τις συνάξεις, όπου κι’ εμείς ευρισκόμαστε ανάμεσά σας και κηρύττομε δημοσία τα χρήσιμα για την σωτηρία και οδηγούμε προς την ευσέβεια και τον ευσεβή βίο.
Κανένας λοιπόν να μη απουσιάζη από αυτές τις ιερές και θεοπαράδοτες συνάξεις είτε από ραθυμία είτε από την συνεχή ασχολία με τα γήινα, ώστε να μη εγκαταλειφθή δικαίως από τον Θεό και πάθη κάτι παρόμοιο με τον Θωμά που δεν ήλθε στην ώρα του· κι’ αν πνιγμένος από τις φροντίδες απουσιάση μια φορά, να ανταποδώση την επομένη, φέροντας τον εαυτό του στην Εκκλησία του Χριστού, για να μη μείνη αμείωτος, αφού, ενώ ασθένησε κατά την ψυχή στην απιστία με έργα και λόγια, δεν προσήλθε στο ιατρείο του Χριστού και δεν εδέχθηκε την ιερά ιατρεία, όπως ο θείος Θωμάς. Υπάρχουν πραγματικά, υπάρχουν όχι μόνο λογισμοί και λόγοι, αλλά και έργα και πράξεις πίστεως (διότι, λέγει, «δείξε μου την πίστι σου από τα έργα σου»), από τα οποία αν εκπέση κανείς τελείως απομακρυνόμενος από την Εκκλησία του Χριστού και επιδιδόμενος αποκλειστικώς στα μάταια, έχει την πίστι νεκρά, δηλαδή ανύπαρκτη, γινόμενος κι’ αυτός νεκρός διά της αμαρτίας.

Πηγή: Ομιλία εις την Κυριακή του Θωμά (Αγ. Γρηγόριος ο Παλαμάς)

Κυριακή των Βαΐων: μας επιτρέπουν να την εορτάσουμε άραγε;

του Αθανάσιου Μουστάκη

 

 

Η Κυριακή των Βαΐων αφήνει, σε εμάς τουλάχιστον που λειτουργούμε, κατά βάση, συναισθηματικά και όχι πνευματικά, στη ζωή μας αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση.

Ο Κύριος εισέρχεται δοξασμένος στην Αγία Πόλη. Ο «πολὺς ὄχλος» στρώνει τα ενδύματά του για να περάσει, κουνά τα κλαδιά των φοινίκων ως ένδειξη χαράς, όλοι Τον χαιρετούν για να Τον δοξάσουν, τα πλήθη κράζουν «Ὠσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου» και όλα φαίνονται να προχωρούν κατ᾿ ευχήν.

Αναμφίβολα εντυπωσιακή η υποδοχή . . .

Ο Χριστός με απλότητα και ταπείνωση δέχεται τις επευφημίες όλων οδεύοντας προς την Ιερουσαλήμ.

Με συγχωρείτε! Όλων; Ήταν όλοι στην υποδοχή;

Όχι! Δεν ήταν όλοι.

Ήταν μόνο ο όχλος «ὁ μὴ γινώσκων τὸν νόμον», ο οποίος εθεωρείτο πάντοτε παρακατιανός από τους σοφούς και μορφωμένους, από τους θεματοφύλακες της παράδοσης και του νόμου.

Και οι υπόλοιποι;

Η «κυβέρνηση» του Ισραήλ;

Το «Μέγα Συνέδριο»;

Οι Φαρισαίοι;

Μάλλον είχαν σοβαρότερες υποχρεώσεις . . .

 Όλοι αυτοί, οι ηγέτες, είχαν πάρει ξεκάθαρα θέση απέναντι στο Χριστό και στο λαό που Τον στήριζε.

Ενώ ο λαός Τον δόξαζε αυτοί τον καταδίκαζαν . . .

 Η θέληση του λαού στην άκρη . . .

Παραμερισμένη . . .

Καπελωμένη . . .

 Οι μεθοδεύσεις τους επιτυγχάνουν, ο Χριστός πεθαίνει στο σταυρό και ο όχλος φωνάζει «σταύρωσον». Ακολουθεί τις οδηγίες τους.

Πάντα έτσι συμβαίνει θα μου πείτε . . .

 Πάντα; Είναι αλήθεια αυτό; Πάντα έτσι γίνεται;

 Όχι φίλοι μου!

 Δεν γίνεται πάντα έτσι. Δεν έγινε ούτε στην περίπτωση του Χριστού.

Δεν θα γίνει ούτε σήμερα.

 Κυριακή των Βαΐων 2014.

Για μία ακόμη φορά θα εκκλησιαστούμε ελεύθερα περιμένοντας το Πάθος, αλλά και, πίσω από τη γωνία, την Ανάσταση.

Και φέτος δεν θα είμαστε όλοι στους ναούς για να δοξάσουμε Κύριο κατά την πορεία Του προς το Πάθος και την Ανάσταση.

Και πάλι, και φέτος, κάποιοι που αποφασίζουν για τις τύχες του «όχλου», για τις τύχες των πολλών, δεν θα είναι μαζί μας. Θα σχεδιάζουν το μέλλον μας σε κάποια γραφεία, σε κάποια διεθνή Ινστιτούτα, σε κάποια σύγχρονα «Μεγάλα Συνέδρια».

Κάποιοι άλλοι δεν θα μπορούν να ζήσουν ως μέλη του Σώματος του Χριστού την θριαμβευτική είσοδό Του στην Αγία Πόλη, καθώς είναι υποχρεωμένοι να δουλέψουν, να χτυπήσουν κάρτα, να πάνε για το μεροκάματο με την απειλή της απολύσεως…

Ας μη λησμονούμε ότι πλέον τα καταστήματα είναι, πρέπει να είναι, ανοικτά τις Κυριακές. Τι ειρωνεία: τότε ο πολύς όχλος πήγε στην υποδοχή, σήμερα, στην πολιτισμένη εποχή μας, ο πολύς όχλος πρέπει να δουλέψει.

 Φαντάζομαι ότι θα μου επιτρέψετε να αναρωτηθώ ποιος νίκησε τότε:

Το «Μέγα Συνέδριο», ή ο επικατάρατος –όπως τον χαρακτήριζαν οι γραμματείς και οι φαρισαίοι- όχλος;

Οι μεγαλόσχημοι βασανιστές του Χριστού ή ο ταπεινός Εσταυρωμένος;

Οι σοφοί της εποχής ή η ομάδα των ψαράδων;

 Αναμφίβολα οι δεύτεροι!

Με αυτή την ελπίδα ζούμε. Με την ελπίδα ότι αυτοί που καταργούν την αργία της Κυριακής, αυτοί που οικοδομούν καριέρες και πλούτη εις βάρος του λαού γρήγορα θα σαρωθούν από την δίκαιη οργή του. Κι αυτό δεν το λέω με διάθεση εκδικητική ή αδικίας, αλλά παρακινημένος από την ανάγκη να αναπνεύσουμε, να δουλέψουμε για την πατρίδα μας, να προσφέρουμε στον πλησίον με όρους δίκαιους. Να μπορέσουμε να δουλέψουμε για το μέλλον, αλλά χωρίς να στρέφουμε τα νώτα στην πίστη, στις ρίζες, στην παράδοσή μας.

Το λέω παρακινημένος από την ανάγκη να μπορέσουμε όλοι να φωνάξουμε «Ὠσαννά» και να βάλουμε τις βάσεις για το Χριστός Ανέστη ελεύθεροι και χωρίς περιορισμούς!

Τολμώ να πω ότι αυτά μας είναι περισσότερο αναγκαία για το μέλλον μας από την υποταγή στον εσμό των «σωτήρων» μας.

 

Καλή Ανάσταση!

Συγκέντωση εμποροϋπαλλήλων την Κυριακή 13 Απριλίου 2014. ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ!

ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΩΝ ΜΑΓΑΖΙΩΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ.

ΕΜΕΙΣ ΑΠΛΑ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ;

 

 

 

 

 

ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ

 

Την Κυριακή 13 Απριλίου η αγορά θα είναι πάλι ανοιχτή, σύμφωνα με το νόμο που ψήφισαν το καλοκαίρι του 2013. Όμως, όπως γίνεται συνήθως, στα αφεντικά άνοιξε η όρεξη και ήδη ετοιμάζονται για την λειτουργία των καταστημάτων όλες τις Κυριακές. Στο πολυνομοσχέδιο που η κυβέρνηση ψήφισε την προηγούμενη Κυριακή προβλέπουν την “πειραματική” λειτουργία των καταστημάτων όλες τις Κυριακές σε τρεις περιοχές της χώρας. Καταλαβαίνουμε όλοι βέβαια ότι πολύ γρήγορα η “πειραματική” λειτουργία θα επεκταθεί παντού. Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας είναι το κερασάκι στην τούρτα για τους εργαζόμενους στο εμπόριο (και όχι μόνο).

 

Πίσω από τις λουσάτες βιτρίνες των καταστημάτων δεν υπάρχουν μόνο εμπορεύματα.
– Υπάρχουν εξοντωμένοι-ες εμποροϋπάλληλοι από τα “απελευθερωμένα” ωράρια και την δουλειά τις Κυριακές. Αλήθεια ποιος-α μπορεί να ξεχάσει τον εφιαλτικό Δεκέμβρη του 13 με τις “λευκές νύχτες” και τις απανωτές Κυριακές;
– Υπάρχουν χιλιάδες που δεν πληρώθηκαν την προσαύξηση του 75% της Κυριακής και δεν πήραν το ρεπό.
– Υπάρχει το τσάκισμα των μισθών με την διάλυση των συλλογικών συμβάσεων και την επιβολή των ατομικών συμβάσεων, την εκ περιτροπής εργασία κλπ.
– Υπάρχουν χιλιάδες εργαζόμενοι-ες που είναι απλήρωτοι για μήνες και κανένας δεν μιλάει για το πώς ζούμε όλοι εμείς.
– Υπάρχει η εντατικοποίηση καθώς έχουν απολυθεί πολλοί συνάδελφοι-σες και το βάρος της δουλειάς πέφτει σε λιγότερους.
– Υπάρχει η τρομοκρατία των αφεντικών και ο φόβος της απόλυσης, ειδικά σήμερα που υπάρχουν 1.500.000 άνεργοι.
– Υπάρχει η παρακολούθηση μέσα στους χώρους δουλειάς, η διάλυση του επικουρικού μας ταμείου (ΤΕΑΥΕΚ), η διάλυση του ΙΚΑ και του ασφαλιστικού συστήματος, η ύπαρξη λυσσασμένων καταναλωτών που δεν σέβονται ούτε την δουλειά μας ούτε πολύ περισσότερο την αξιοπρέπεια μας.
– Υπάρχει…, υπάρχει…

 

Ο ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ Η ΑΠΑΘΕΙΑ ΟΔΗΓΟΥΝ
ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ.
ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.

 

Το χειρότερο που υπάρχει όμως είναι ο κατακερματισμός, η έλλειψη ενότητας και αλληλεγγύης μεταξύ μας. Να βλέπουμε ανταγωνιστικά τον διπλανό μας που δουλεύουμε μαζί και όχι αυτούς που καθημερινά μας εκμεταλλεύονται. Ο εργασιακός μεσαίωνας όμως που μας επιβάλλουν θα μας συμπεριλαμβάνει όλους-ες, χωρίς εξαιρέσεις.

 

Η ζωή μας μέσα σε λίγα χρόνια έχει χειροτερεύσει αφάνταστα. Όσο περνάει ο καιρός γίνεται όλο και πιο καθαρό ότι “το βαρέλι δεν έχει πάτο”. Το ερώτημα τίθεται στον καθένα-καθεμία χωριστά και σε όλους μαζί. Μήπως ήρθε η ώρα να πούμε ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ. Αν δεν το κάνουμε εμείς, ποιος θα το κάνει; Οι σωτήρες μας τελείωσαν και ή θα πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας ή θα μιζεριάζουμε και θα τρώμε ο ένας τον άλλο.

Μέσα σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε μαγαζί συζητάμε μεταξύ μας, δημιουργούμε δεσμούς αλληλεγγύης και συναποφασίζουμε την Κυριακή 13 Απρίλη να είμαστε όλοι-ες απεργοί. Μας έχουν τρελάνει με τις ανάγκες της αγοράς, των επιχειρήσεων και τα κέρδη. Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε και εμείς για τις δικές μας εργατικές ανάγκες και τις ζωές μας.

 

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΠΡΑΞΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΦΑΝΤΑΖΕΙ ΑΔΥΝΑΤΟ, ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ.

 

ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

ΟΙ ΕΜΠΟΡΟΫΠΑΛΛΗΛΟΙ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ

ΟΛΟΙ-ΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

ΣΤΙΣ 11ΠΜ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ (ΕΡΜΟΥ)

Συντονιστικό Δράσης ενάντια στην κατάργηση
της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια

ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΟΙ ΕΜΠΟΡΟΫΠΑΛΛΗΛΟΙ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ // ΟΛΟΙ-ΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 11ΠΜ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ (ΕΡΜΟΥ)